อย่างสิ่งแรกก็คือคำพูด
เคยบ้างไหมที่บางครั้งที่เราต้องการที่พูดอะไรสักอย่างที่อยากพูดมากมายแต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราจะพูดก็ไม่ได้พูดขึ้นมา เป็นเพราะอะไรหรือและบางครั้งคำพูดบางสิ่งบางคำเราเองก็ไม่อยากพูดแต่ดันพูดขึ้นมาเฉย เลย จนบางครั้งยังคิดอยู่เลยว่าเราพูดอะไรที่ทำลายจิตใจคนที่เราพูดด้วยหรือไม่สิ่งนี้แหละที่เราเองและใครคนอื่นก็ไม่สามารถที่จะย้อนเวลาให้กลับไปแก้ไขอะไรต่อมิอะไรมากมาย จนบางครั้งและหลายครั้งเองคำพูดของเราเองนั่นแหละที่ย้อนกลับมาทำลายตัวเราเองในที่สุดเราก็ต้องเจ็บกับคำพูดที่เราได้พูดออกไปโดยไม่ทันได้ระวังและคิดเลยมันจะดีกว่านี้ไหมถ้าวันนั้น ตอนนั้นเราคิดก่อนที่เราจะพูดอะไรออกไป ถ้าวันนั้นเราทำเช่นนี้เราคงไม่ต้องมานั่งคิดว่าอยากจะย้อนเวลาไปแก้ไขในสิ่งที่เราได้พูดออกไปอย่าเลยนะที่คิดจะย้อน เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่เราทุกคนก็ไม่สามารถที่จะทำได้ แม้แต่คนที่รวยที่สุดเองก็ตาม อยู่กับสิ่งที่เราได้ทำลงไปทุกวันนี้เถอะนะ
อย่างที่สองก็คือเวลา
อย่างที่บอกว่าโลกเรามันช่างโหดร้าย ไม่ยุติธรรม พอเราโทษใครคนไหนไม่ได้แล้ว ก็ย่อมที่จะหาเหตุผลที่จะโทษใครสักคน แล้วสิ่งนั้นก็ไม่พ้นโชคชะตา คนบนฟ้า หรือแม้กระทั่งเวลาที่เราได้เสียไปไม่กี่วินาทีนี่เอง ทำไมเราถึงไม่โทษตัวเราเอง เพราะเราเองมิใช่หรือที่เป็นคนก่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด แล้วเราจะไปโทษใครคนอื่นหรือโทษสิ่งที่ไม่มีใครสักคนที่จะเห็นมัน เคยหลายครั้งด้วยที่อยากที่จะย้อนเวลาไปในอดีต เพื่อที่จะแก้ไขในสิ่งที่เราได้ทำลงไป ว่าตอนนั้นไม่น่าจะทำอย่างนั้นออกไปเลย ทำไมล่ะ แล้วตอนที่เราเองได้ตัดสินใจทำไปแล้วทำไมไม่คิดให้ดี ๆ กว่านี้ เอ่อ ใช่ทำไม มันเป็นคำที่เรามักจะพูดกับตัวเราเองอยู่เสมอว่าทำไม แล้วก็ต้องมานั่งเสียใจทีหลังทุกที ว่าทำไมวันนั้น วันนี้เราถึงไม่ทำเช่นนั้นลงไป แล้วตอนนี้อยากที่จะย้อนเวลาเพื่อที่จะไปแก้ไขมันอีกครั้ง ไม่มีหรอกอีกครั้งสำหรับเราและใครอีกหลาย ๆ คน มันขึ้นอยู่ที่ว่าตัวเราเองนั่นแหละจะยอมรับในสิ่งที่เราทำไปในอดีตมากน้อยเพียงใด ลองคิดว่าถ้าวันนั้นเราไม่ทำเช่นนั้นแล้วเราก็คงไม่มีวันนี้ได้หรอกนะ เพราะว่าอดีตเป็นสิ่งที่สามารถสอนเราได้เสมอจำไว้ ..
โอกาส...
หรือ มันเป็นสิ่งที่ใครหลายคนต้องการ แต่มันขึ้นอยู่ที่ตัวเราเองนั่นแหละว่าจะสร้างมันขึ้นมาได้หรือเปล่า หากเราทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้ว เราก็คงจะไม่อยากได้โอกาสจากใคร หรือจากตัวเราเอง จงคิดไว้เสมอว่า โอกาสมันเกิดขึ้นและมีไว้ให้สำหรับคนที่พร้อมจะรับมันเท่านั้น แต่คุณย่อมที่จะให้โอกาส ใครที่คุณรักเสมอ เพียงเพราะคำว่า รัก เท่านั้น กลัวว่าวันหนึ่งเขาคนนั้นจะจากคุณไป จึงพูดเสมอว่าฉันให้โอกาสเธออีกครั้ง แล้วมันก็จะมีเช่นนี้ไปตลอดเพราะว่าคุณเคยให้เขาไปแล้ว ครั้งหน้าเขาย่อมที่จะคิดว่าคุณต้องให้อภัย ให้โอกาสเขาอีก จงคิดและปลอบใจตัวเราเองว่า...โอกาสมีไว้ให้สำหรับคนที่เห็นค่าเราเท่านั้น
No comments:
Post a Comment