ความทรงจำ ที่ควรจำ...

ความทรงจำ ที่ควรจำ..

"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะยังคิดถึงความทรงจำเก่าๆ บ้าง
หากเพียงเพื่อจะได้ยิ้มกับตัวเองสักครั้ง"

จงกล้าพอที่จะเก็บเรื่องบางเรื่อง และคนบางไว้ให้เป็นความทรงจำ

ความทรงจำทำอะไรเราไม่ได้หรอกนอกจากจะมีไว้ให้เราคิดถึง

ความทรงจำไม่ใช่สิ่งน่ากลัว

ต่อให้เป็นความทรงจำที่เลวร้ายสักแค่ไหนในชีวิต

เพราะความ ทรงจำไม่มีอาวุธ.. ไม่มีอิทธิพล หรืออานุภาพใดๆ มากไปกว่าพลังแห่งสติของคน ที่จะกำหนดว่า เราจะระลึกถึงความทรงจำ เรื่องนั้น...เรื่องนี้, แค่นั้น ...แค่นี้
เพื่อเอามาเตือนสติในการทำอะไรบางอย่าง

อย่างน้อยก็พอเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตบ้าง
หรืออาจจะแค่ต้องการยิ้มให้กับวันคืนเก่าๆ สักครั้ง ..ก็เท่านั้น

เหมือนกับที่ใครบางคนได้เดินออกไปจากชีวิตเราไป
อย่างน้อย ครั้งหนึ่งเขาก็ยังเคยอยู่ และเคยใช้วันเวลาดีๆ ไปด้วยกัน

เราก็เลือกที่จะคิดถึงความทรงจำในช่วงเวลาที่มีความสุขได้

ในวันที่เราเดินอยู่บนทางเท้าที่มีฝนกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ตอนนั้นอาจจะทำให้เราเหน็บหนาว และวุ่นวายหาที่หลบฝน

พอเวลาผ่านไป เราก็ไม่จำเป็นต้องไปคิดเลยว่า วันนั้เราเปียกปอนจนไปทำงานไม่ได้ และเป็นไข้ ต้องกลับไปนอนซมที่บ้านอีกหลายวัน

เราสามารถเลือกที่จะจดจำเรื่องต่างๆ ในแง่ดี
อาจจะเป็นความน่ารักที่ชุลมุนของผู้คนที่เบียดกันในศาลาข้างทาง
รอยยิ้มของเด็กตัวเล็กๆ ที่เราขยับที่ให้ หรือได้ช่วยป้าแก่ๆ คนหนึ่งถือของ

เราเลือกที่จะจำ เลือกที่จะระลึกถึงได้

ทุกวันนี้ โลกกำลังขาดแคลนรอยยิ้ม

ความสุขแม้สักเล็กน้อยก็หายาก

ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะคิดถึงความทรงจำเก่าๆ บ้าง

หากเพียงเพื่อจะได้ยิ้มกับตัวเองสักครั้ง

--