วันหนึ่งที่ “พ่อ” ต้องปล่อยหนูไป

ตอนที่หนูเป็นเด็ก

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...ถ้าหนูก้มเอาหน้าผากแตะพื้น

แปลว่าช้อนเมื้อกี้เป็นช้อนสุดท้าย แล้วหนูจะไม่หม่ำอีกเด็ดขาด

ไม่ว่าพ่อจะมาไม้ไหนก็ตาม

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...ตอนนี้พจนานุกรมหนูมี 3 คำนี้

มี้อาว แปลว่า ไม่เอา

มะ แปลว่า แม่

จิ แปลว่า ฉี่

(ซึ่งบางครั้งพ่อก็ต้องเดาเอาว่า จะฉี่ หรือ ฉี่ไปแล้วจงไปตามเช็ดด้วย)

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...วันที่พ่อกลับเร็วนั้น

มีความหมายกับหนูแค่ไหน

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...หนูกินไม่เลือกเหมือนพ่อนั่นแหละ

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...อย่ารัดจุกหนูกลางหัว

เพราะเวลาหนูคันหัวหนูจะเกาจนมันหลุด ให้รัดค่อนมาทางหน้าผาก

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...ถ้าหนูมาเกาะขาแล้วชี้ไปที่ไหน

แปลว่า สิ่งนั้นมันทำให้หนูเจ็บหรือไม่ชอบใจ

(ซึ่งบางทีหนูก็เกาะขาแม่แล้วชี้มาที่พ่อ)

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...ถ้าหนูยังไม่หลับ

อย่าหวังว่าใครในบ้านจะได้หลับ (อย่างเป็นสุข)

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...การจัดบ้านให้เป็นระเบียบนั้น

เป็นการเสียเวลาและพลังงานโดยเปล่าประโยชน์

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...เมื่อหนูตื่นมากลางดึก

ถ้าพ่อตบก้นหนูเบาๆ แล้วหนูยังไม่หลับต่อ

แปลว่าหนูหิวน้ำ จงเอาขวดน้ำมาใส่ปากหนูซะดีๆ

ไม่งั้นพ่อไม่ได้หลับต่อแน่ๆ

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...ราคาของผ้าอ้อมสำเร็จรูป

ไม่มีความสัมพันธ์ต่อจำนวนครั้งที่หนูจะตื่นมากลางดึก

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...อย่าลืมปล่อยหนูเล่นน้ำนานเกิน 10 นาที

เพราะหนูจะเป็นหวัด แล้วคนที่เดือดร้อนก็พ่อนั้นแหละ

หนูสอนให้พ่อรู้ว่าถ้าหนูนอนไม่หลับ

ให้เอามือหนูมาแปะไว้ที่หน้าพ่อแล้วหนูจะหลับได้ง่ายขึ้น

(แต่ตอนตื่นมักจะกลายเป็นเท้าหนูเวียนมาอยู่บนหน้าพ่อแทนอยู่ร่ำไป)

หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...

แล้ววันหนึ่งที่ความรักของพ่อ

ถูกมองว่าน้อยกว่าความรักผู้ชายอีกคนหนึ่ง

คำพร่ำเตือนสอนสั่งของพ่อ...

เสียงดังน้อยกว่าคำออดอ้อนของผู้ชายคนนั้น

ความห่วงใยของพ่อ...

มีค่าน้อยกว่าที่จะปฏิเสธคำขอผู้ชายคนนั้น

อ้อมกอดของพ่อ...

ดูเหมือนจะอบอุ่นน้อยไปกว่าอ้อมกอดของผู้ชายคนนั้น

พ่อหวังแค่เพียงว่า ...

ผู้ชายคนนั้นจะรักและทนุถนอมหนูได้เพียงครึ่งที่พ่อรักหนู